شیخ صدوق در کتاب « من لا یحضره الفقیه » روایت کرده که از حضرت رضا علیه السّلام در باب آمدن نزد قبر حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام پرسیدند ، آن حضرت فرمود : در مساجدى که در اطراف قبر آن حضرت است نماز بگذارید و در همه مواضع جایز است – یعنى در زیارت هر یک از امامان علیهم السّلام یا مطلق مزارهاى شریفه مقدّسه ، مانند مراقد [آرامگاه هاى] پیامبران و سایر اوصیا علیهم السّلام کما هو الظاهر – اینکه بگویید :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است
السَّلامُ عَلَی أَوْلِیَاءِ اللَّهِ وَ أَصْفِیَائِهِ السَّلامُ عَلَی أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَحِبَّائِهِ السَّلامُ عَلَی أَنْصَارِ اللَّهِ وَ خُلَفَائِهِ السَّلامُ عَلَی مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَی مَسَاکِنِ ذِکْرِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَی مُظْهِرِی أَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْیِهِ السَّلامُ عَلَی الدُّعَاةِ إِلَی اللَّهِ السَّلامُ عَلَی الْمُسْتَقِرِّینَ فِی مَرْضَاةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَی الْمُخْلِصِینَ فِی طَاعَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَی الْأَدِلّاءِ عَلَی اللَّهِ السَّلامُ عَلَی الَّذِینَ مَنْ وَالاهُمْ فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاهُمْ فَقَدْ عَادَی اللَّهَ، [۱]
[۱]: سلام بر اولیای خدا و برگزیدگانش، سلام بر امینان خدا و دوستانش، سلام بر یاران خدا و خلیفه گانش، سلام بر امینان خدا و دوستانش، سلام بر یاران خدا و خلیفه هایش، سلام بر جاهگاه‌های معرفت خدا، سلام بر خانه‌های ذکر خدا، سلام بر آشکارکنندگان امر و نهی خدا، سلام بر دعوت کنندگان به سوی خدا، سلام بر استقراریافتگان در عرصه رضایت خدا، سلام بر مخلصان در طاعت خدا، سلام بر راهنمایان به سوی خدا، سلام بر آنان که هرکه دوستشان داشته، خدا را دوست داشته، و هرکه دشمنشان داشته، خدا را دشمن داشته،
وَ مَنْ عَرَفَهُمْ فَقَدْ عَرَفَ اللَّهَ وَ مَنْ جَهِلَهُمْ فَقَدْ جَهِلَ اللَّهَ وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِهِمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ وَ مَنْ تَخَلَّی مِنْهُمْ فَقَدْ تَخَلَّی مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أُشْهِدُ اللَّهَ أَنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمْتُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبْتُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَ عَلانِیَتِکُمْ مُفَوِّضٌ فِی ذَلِکَ کُلِّهِ إِلَیْکُمْ لَعَنَ اللَّهُ عَدُوَّ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ أَبْرَأُ إِلَی اللَّهِ مِنْهُمْ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ. [۲]
[۲]: و هرکه آنان را شناخت، خدا را شناخته، و هرکه آنان را نشناخت، خدا را نشناخته و هر که به آنان چنگ زد، در حقیقت به خدا چنگ زده، و هرکه آنان را ترک گفت، همان خدای عزّ و جلّ را ترک گفته است، و خدا را گواه می‌گیرم که من در صلحم با هر که شما با او در صلح هستید، و در جنگم با هر که شما با او در جنگید، به پنهان و آشکار شما ایمان دارم، و اختیار همه این امور را واگذارنده به شمایم، خدا دشمن خاندان محمد را، از جنّ و انس لعنت کند، از ایشان به جانب خدا بیزاری میجویم، و درود خدا بر محمّد و خاندانش.
